दाइले सम्झिँदै भन्नुभयो– ‘ए पहिले चिनेकै मान्छे हुनुहुँदोरहेछ नि’ त्यही दिनदेखि टुटेको कडी जोडियो। उहाँ प्रेस काउन्सिल नेपालको बोर्ड सदस्य भइसक्नुभएको र आफू पनि यतिबेला त्यही संस्थामा आबद्ध भएकाले छुट्टै
पुष्करलाल श्रेष्ठले शुरू गरेको मिडियाको व्यावसायीकरणलाई केही उद्यमीले निरन्तरता दिएका छन्। त्यसैले मिडिया क्षेत्र व्यावसायिक बन्दै गएको छ। चिरञ्जीवी मास्के नेपालको पत्रकारिताको क्षेत्रमा पनि श्रेष्ठले जुन भूमिका खेले त्यसले मिडियालाई
पत्रकारिता गर्दा अपनाउनुपर्ने सावधानी, समाचार लेख्दा ध्यान दिनुपर्ने कुरासहित सबै व्यावहारिक कुरा सिकाउनुभयो। हामी पुगेको केही समयपछि प्रधानसम्पादक पुष्कर सर आइपुग्नुभयो। उहाँसँगको अघिल्लो दिनको भेटबाटै म उहाँको व्यवहार तथा बोल्ने
सानो होस् वा ठूलो जोसुकै मान्छे भेट्न आए पनि उहाँ उत्तिकै समय दिनुहुन्थ्यो। उहाँले आफूले पत्रकारिता गर्दाका त्यति बेलाका दुःख, झन्जट र अप्ठ्याराहरू भेटेसम्म धेरैलाई सेयर गर्नुभयो। ज्ञानमणि नेपाल कालोटोपी
कर्तव्यनिष्ठ स्वाभिमानी र स्पष्टवक्ताको वेग्लै परिचय निर्माण गरिएका सञ्चारकर्मी जसले आफ्नो पत्रकारिताको मूल्य मान्यता मर्मलाई सधै पालना गर्दै अगाडि वढ्यो। समाचारपत्रमा उनले फरक शैलीले प्रस्तुत गरेका थिए। फ्रन्ट पेजमा नै
शैलेन्द्र थापा पुष्कर सरले भन्नुभयो– ‘मुलुकमा संकटकालको बेला छ, गोरखाबाट राम्रो समाचार आइरहेको छैन, तपाई सधै गोरखा बस्नुपर्ने होइन, महिनाको बढीमा एक हप्ता गोरखामा बसेर रिपोर्टिङ गर्नुहोस् र अन्य समय
यही लेखकीय संवेदनशीलताका कारण पुष्कर सरमा असल मान्छे लुकिरहेको थियो। उहाँले कसैको बिमारी, मृत्यु वा संवेदनशीलताको केही कुरा सुन्नेबित्तिकै सोही ठाउँमा गएर केही सक्ने शब्द र व्यवहार गरिहाल्नुहुन्थ्यो। कमल ढकाल
उहाँ जस्ता व्यक्तित्वका छत्रछायामा बसेर २६ वर्षसम्म गरिएका यात्राको सम्झनाले अझै पनि पुष्कर सरको भौतिक उपस्थिति यतै कतै हुन्छकि भन्ने भान गराइरहेको छ। अफिस प्रवेशको बाटोमा जम्काभेट होला कि कतैबाट
कामना ग्रुपका संस्थापक तथा नेपाल समाचारपत्रका प्रधान सम्पादक पुष्करलाल श्रेष्ठको आज ४५औं पुण्य तिथि हो। उहाँको ६० वर्षे जीवनका सफलताको अनुसरण गर्नु र उहाँले पूरा गर्न बाँकी विषयबाट पाठ सिकेर
पुष्करलाल श्रेष्ठजीको स्मरणमा केही लेखौं भनेर बसेको बेला मुलुकमा फेरि बम विस्फोटका आवाजहरू सुनिन थालेका छन्। ‘फेरि’ मैले किन प्रयोग गरें भने २०५२ देखि २०६२ सम्म नेपालमा विस्फोटनका घटनाहरू निकै
मह जोडी (मदनकृष्ण श्रेष्ठ र हरिवंश आचार्य) पुष्करलाल श्रेष्ठजी हाम्रा लागि कहिल्यै पनि बिर्सन नसक्ने नाम हो। हाम्रा लागि मात्र नभएर नेपाली चलचित्र, नेपाली रंगमञ्च र नेपाली कला साहित्यका लागि
होचो कद, पातलो शरीर र साधारण पहिरन पुष्करलाल श्रेष्ठका बाहिरी विशेषता हुन् । आदेशात्मक नभएर अनुरोधात्मक शैलीको बोली अनि साधारण लाग्ने उहाँको व्यक्तित्वप्रति त्यतिखेर म आकर्षित हुन सकिनछु, जतिखेर म
हरिहर शर्मा जन्मनु–मर्नु विधिको विधान हो। त्यो निरन्तर चलिरहेको छ र चलिरहन्छ। मानिस जन्मन्छ र एउटा निश्चित यात्राको प्रारम्भ गर्छ अनि मृत्युसँगै उसको यात्राको समापन हुन्छ। जुन मानिसले आफ्नो जीवनकालमा
मल्ल के. सुन्दर हेर्दाहेर्दै एकक्षण म अवाक् भएँ, नेपालमा मैले त्यति आकर्षक, त्यति कलात्मक नामांकन अक्षर कोरिएको देखेकै थिइनँ। हामी अमृत साइन्स कलेजका विद्यार्थी। पढाइका अतिरिक्त राष्ट्रिय राजनीतिमा पनि त्यतिकै
रञ्जित आचार्य ‘भाइ, तपाईंको अफिस कहाँ छ, अहिले नै भेट्नु प¥यो’ ‘ओहो⁄ दाइ, म तपाईंको अफिस आउँछु किन दुःख गर्नुहुन्छ’ ‘होइन भाइ, म नै आउँछु’ यो फोन वार्तालापको केही बेरमै
आरके मानन्धर उनैले काठमाडौं बाहिरबाट पनि दैनिक पत्रिकाको प्रकाशन सम्भव छ भन्ने देखाइदिए, समाचारपत्र पहिलोपटक विराटनगरबाट प्रकाशित गरेर। मित्र पुष्करलाल श्रेष्ठको निधनको खबर मेरा लागि अप्रत्याशित थियो। हुनत उनी नाकको
मोहन दुवाल ठ्याक्कै याद भएन, पुष्करजीसँग कहिलेदेखि सम्पर्क भयो रु उनी मेरो आत्मीयताभित्र रमेर मेरो मनमा छाइरहेका प्रतिभावान् व्यक्ति त पक्कै हुन्। सोझो–सोझो देखिँदो तर आफ्नो अडान नछोडेर आफूले सिञ्चन
लेखनाथ अधिकारी नेपाल समाचारपत्र दैनिकका संस्थापक तथा प्रधानसम्पादक आदरणीय पुष्करलाल श्रेष्ठको आज तेह्रौं दिनको पूण्य तिथि। १३ दिनअघि उहाँ बितेकोे खबर भाइ मधुसूदन रायमाझीले फोनमार्फत जानकारी दिएपछि नजिकै बाह्रखरीको कार्यालयबाट
नेपालमा व्यावसायिक पत्रकारिताको सुरुआत गर्नुहुने कामना न्यूज पब्लिकेसन्स् प्रालिका संस्थापक अध्यक्ष एवं प्रधानसम्पादक पुष्करलाल श्रेष्ठको निधनले नेपाली पत्रकारिता क्षेत्रलाई नै अपूरणीय क्षति पुगेको छ । देशलाई विकसित बनाउने अठोटसहित आजीवन
बद्री तिवारी पत्रकारले मतदानमा भाग लिन हुन्छ तर प्रत्यक्षरूपमा राजनीतिमा संलग्न हुन भने हुँदैन। पत्रकार भएबापत यो उनीहरूले चुकाउनुपर्ने मूल्य हो। व्यावसायिक पत्रकारहरूले पालना गर्नुपर्ने अन्तर्राष्ट्रियरूपमै प्रचलित यस आचारसंहितालाई आदर्श
