प्रदीप भण्डारी भनिन्छ, मानवको सबैभन्दा सुन्दर चीज भनेकै साहित्य सिर्जना हो, जसमध्ये कविता पनि एउटा सुन्दर सिर्जना नै हो। हरेक कवितामा दुःखको क्षण होस् वा सुःखको, दुवै कुरा अभिव्यक्त गरिन्छ।
नगेन्द्रराज पौडेल शिक्षा सचिव खगराज बरालको ‘सिकाउने शैली’ संस्मरणात्मक कृति सांग्रिला पुस्तक प्रा.लि.ले हालै प्रकाशनमा ल्याएको छ। पदमा नै रहँदा विगतमा आफूले देखे, भोगे र अनुभव गरेका विषयवस्तुलाई पूर्वदीप्ति शैलीमा
काठमाडौं। कवि सूर्यप्रसाद लाकोजूको नवीनतम कृति ‘फूलैफूल’ नामक बालकवितासङ्ग्रह प्रकाशित भएको छ। लामो समयदेखि नेपाली साहित्यका विविध विधामा कलम चलाउँदै आएका लाकोजूको यो तेस्रो बालकवितासङ्ग्रह हो। यसमा विभिन्न शीर्षकका १६
बनेपा। जनमत वाङ्मय प्रतिष्ठानद्वारा गतहप्ता आयोजित साहित्य सम्मान कार्यक्रममा सहभागी अतिथिहरूलाई प्रतिष्ठानले बिदाइ गरेको छ। बनेपामा आयोजित बिदाइ कार्यक्रममा सहभागी सातै प्रदेशका अतिथिहरूले जनमतले प्रतिकूल अवस्थामा पनि जनताको मत पाएको
मुलुकका विभिन्न क्षेत्रमा रही साहित्य सिर्जना एवं संरक्षण गर्दै आएका व्यक्तित्वहरूलाई जनमत वाङ्मय प्रतिष्ठान नेपालले आफ्नो ३५ औं वार्षिकोत्सवका अवसरमा आज चैत्र २३ गते सम्मान गर्दै छ। प्रतिष्ठानका अध्यक्ष मोहन
मोहन दुवाल भत्काइदेऊ त्यो पर्खाल असल चीज नछेलियोस् खोलिहाल आँखाको त्यो पट्टी साँचो कुरा देख्नलाई तोडिदेऊ चोखो घर, नयाँ निर्माण गर्नलाई। यस्तै भावना पोख्छन् कवितामा मोहन दुुखुन। कवितामा जीवन पोख्छन्,
मास्को। रूसको राजधानीस्थित राष्ट्रिय जनजाति भवनमा ‘रूस–नेपाल मित्रताको बाटोमा’ भन्ने विषयवस्तुमा गोलमेच सम्मेलन हालै सम्पन्न भयो। विशेष अतिथिका रूपमा मास्कोस्थित नेपाली राजदूतावासका उपनिकाय प्रमुख खिमानन्द भुसालको उपस्थिति रहेको थियो। आयोजकका
कवि राजेन्द्रप्रसाद अधिकारीको कविता सङ्ग्रह ‘आयान कुर्दी’माथि चर्चा गर्दै वरिष्ठ साहित्यकार नारायण ढकालले समाजका विसंगतिविरुद्धका आवाजहरू समेटिएका कवि अधिकारीका कवितामा बौद्धिकता एवं दार्शनिकता रहेको बताउनुभयो। उहाँले कविताको तुलनामा आख्यानलाई आफ्ना
रविकिरण निर्जीव लुटको धन फुपूको श्राद्ध, सित्तैमा प्राप्त धनको चरम दुरूपयोग। कति मार्मिक र सार्थक नेपाली उखान ! लुट, लुटपाट र लुटपिट गर्ने वीरहरू आफ्नो कर्तुत भ्याएपछि आफन्तको काखमा पुगेर
मोहन दुवाल प्रतिसरा सायमी अर्थात् प्रतिसरा मानन्धर। भक्तपुर, क्वाठण्डो टोलमा जन्मेर काठमाडौंमा कर्म पाएकी यिनी कवितामा विम्ब खोप्न सिपालु छिन्। नेपालभाषा कविता जगत्मा आफ्नो नाउँ बनाउन सफल यिनी कवितामा शैली
कृष्णकुमार वैद्य, बनेपा १) फास्टट्रयाक थोरै कर्मचारीबाट धेरै काम लिने रे प्रोत्साहनस्वरूप बढी नै भत्ता दिने रे भ्रष्टाचारको फास्टट्रयाक पो खुलेको हो कि– शासकले सुशासनको तरिका चिने रे ⁄ २)
पतञ्जलि–२५ः प्रा.डा. विष्णुराज आत्रेयको ऐतिहासिक उपन्यासको धारावाहिक शृङ्खला जलक्रीडा गर्दा कसैले देख्ला कि भनेर पार्वतीलाई असाध्यै लाज लागेको देखेर शिवजीले भन्नुभयो– ‘कसले देख्छ र तिमीलाई यहाँ लाटी ⁄ कसैले नदेखोस्
मोहन दुवाल कल्पना र अनुभूतिको समिश्रण नै साहित्य हो भन्न मन पराउने कलाकार सुन्दर श्रेष्ठको परिभाषामा– मनमा उब्जेका कुरालाई रङ्गको माध्यमबाट कागज र क्यानभासमा उतार्नु नै कला हो। समय र
साहित्यकार एवं पत्रकार सविन प्रियासनको आठौं उपन्यासका रूपमा रहेको ब्रेकअप डायरीले यति बेला चर्चा कमाइरहेको छ। दुई हप्ताअघि पोखरामा विमोचन भएपछि बजारमा आएको ब्रेकअप डायरीले छोटो समयमा नै अत्यधिक पाठक
बनेपा। जनमत वाङ्मय प्रतिष्ठानद्वारा हरेक वर्ष प्रदान गरिँदै आएका विभिन्न सम्मानहरू यस वर्ष विभिन्न साहित्यकारहरूलाई प्रदान गरिने भएको छ। यसपटक वरिष्ठ शिक्षासेवी, शिक्षाविद् तथा लेखक डा. सुरेशराज शर्मालाई हृदयचन्द्र वरिष्ठ
पतञ्जलि–२४ः प्रा.डा. विष्णुराज आत्रेयको ऐतिहासिक उपन्यासको धारावाहिक शृङ्खला शिव–पार्वती खेचर पर्वतस्थित सुरम्य तालको छेउमा पुग्दा नपुग्दै भगवान् शिवको अन्तःप्रेरणाले वरुणदेवले जलविहारका लागि सबै कुरा ठीकठाक पारिसकेका थिए। पानीबाट अलि–अलि बाफ
शेषनागले शिव–पार्वतीको ध्यान गर्दै समाधि कसेको धेरै समय बित्यो। एकदिनको प्रसंग हो, भगवान् शङ्कर पार्वतीका साथ कैलासबाट गौरीशिखर सगरमाथातिर आकाशमार्गले प्रस्थान गर्दै हुनुहुन्थ्यो। खेचराद्रि खप्तडमा आइपुग्दा शिवजीले माता पार्वतीलाई भन्नुभयो–
काभ्रे। अक्षरमार्गद्वारा हालै काभ्रेली कवि सुभद्रा दहालबाट रचित दुई कृति लोकार्पण गरिएको छ। आकाशको जँन र नानीको फँलबारी नामक दुई बालकविता सङ्ग्रहको विमोचन एक कार्यक्रमका बीच बालसाहित्यकार तथा बालसाहित्य समाज
मोहन दुवाल खगेन्द्रराज संग्रौलाको साहित्यिक नाम हो– खगेन्द्र संग्रौला। वि.सं. २००३ मङ्सिर १० गते शुभाङ, पाँचथरमा जन्मेका यिनले थुप्रै अनुभव, सङ्घर्षका जीवन क्रमहरू अनुभँत गर्दै आजको चर्चित लेखक खगेन्द्र संग्रौला
अच्युतप्रसाद पौडेल ‘चिन्तन’ औंसीको रातमा किन हुन्थ्यो र जून अबलाको हातमा किन हुन्थ्यो र नून मुसा रुने भकारीमा किन बस्थ्यो र घुन बैगुनी संसारमा किन टिक्थ्यो र गुन आकाश हराएको
