-दीपक खनाल तीन कान्लाको बीचमा मालिक र उसको घर छ मालिक ‘उच ‘ उसको ‘नीच ‘थर छ मालिक ‘जात’ ऊ ‘कुजात’ मालिकलाई उसको आउन कुनै रोक छैन उसलाई मालिककहाँ जान
न्युज अफ नेपाल, काठमाडौं । नेपाल प्रज्ञा–प्रतिष्ठानका सदस्य सचिव तथा कवि एवम् समालोचक प्राध्यापक जगत्प्रसाद उपाध्याय ‘प्रेक्षित’ का एकैसाथ चार कृति प्रकाशित भएका छन् । स्रष्टा ‘प्रेक्षित’ को ‘आरम्भ’ हाइकु
– प्रकाश शर्मा हिले म हजूरहरु जस्तै घर भित्रै लक भएर वसेका छु । तर घुम्न भने छोडेको छैन । हो यात्राका कितावहरु पढेर म रमाईलोसँग घुमिरहेको छु । बीगतमा
१- सूत्रकथा ”आमाको मन” –घर नजिकैको क्वारेन्टाइनमा बसेका २२ जनालाई सहयोग पुगोस् भनेर छोराले एक कार्टुन चाउचाउ ,२५थान मास्क,चार क्रेट अण्डा र तातोपानी तताउने डेक्ची सहयोग गरेको देखिरहेकि आमा छोराको
नारायण खनाल मालारानी-३, अर्घाखाँची । (कविता) गणतन्त्र तिमी आयौ रे सबैले त्यसै भन्छन् हल्ला गर्छन् सुँघ्छु , तिम्रो सुवास नियाल्छु तिम्रा क्रियाकलाप देख्छु,आमाहरूका परेलीमा आँसुका ढिक्का सुन्छु समाचार राज्यदोहकको फेहरिस्त
नारायण खनाल मालारानी-३, अर्घाखाँची । (कविता) पथिकहरु पथ भुल्दैछन् त्यागिहरु मति पोल्दैछन् अौषधिहरु आफै भ्रष्ट बन्दा मास्कले लाजले मास्क लगाउँदै छ भगवान त आशिष दिन हिचकिचाउने बेला डाक्टर साहेवको कुरा
बैकुन्ठ दाहाल, काठमाडाैं । (कविता) भो अब जाँन्न म त बिदेश बस्छु यतै कसै गरि स्वदेश खनि खोस्रि आफ्नै खेत बारि झाँङ्गिएको छ जहाँ वनमासा घारि । मलाई प्यारो लाग्छ
बैकुण्ठ दाहाल, काठमाडौं । (कविता) लकडाउनको नाउँमा मोटाउदै छन् यहाँ हरि लामखुट्टे उडुस उपििया परजिवि जुम्रा र किर्ना सरि । जाँच पड्ताल छैन भन्छन् होसियार कोरोना रोकथाममा बर्मलुट गर्दै छौ
एलिसा ढुङ्गाना मा के गर्दैछन् विश्वलाई नै सन्त्रस्त बनाइरहेको देसान (महामारी रोग) कोरोना भाइरस (कोभिड–१९)का कारण गत चैत ११ गतेदेखि नेपालमा लकडाउन जारी छ । सुरुमा एक हप्ताका लागि लकडाउन
नारायण खनाल मालारानी-3,अर्घाखाँची । (कविता) कर्की बन्नु छ कर्णाली उभाएर कोसी सिञ्चन बाच्छो जागिर चितुवाको संगत गाह्राे छ बाँच्न खोसेर लिँदै सुग्घरीको पगरी कसिङ्गरले आहत मन आहानको भरमा बाँच्न सक्दैन
कस्तो व्यथा सहनु पर्यो तिमीले, हामी कसरी बुझौंला कुन पीडाले श्राप दियौ, अनुमान गर्न पनि के सकौंला तिमी माथि भएको अत्याचारले पक्कै सीमा नाघेको थियो श्राप दियौ, मन हलुङ्गो बनायौ,
नारायण खनाल मालारानी-3,अर्घाखाँची । आमा ! तिमी पृथ्वी तिमी धरातल त्यो दिन ,जब म रोएँ तिमी मुस्कुरायौ रे त्यही मात्र एकदिन म जन्मिएको दिन बाँकी दिन त तिमी मेरो खुसीमा
काठमाडौँ । नेपाल प्रज्ञा–प्रतिष्ठानले ६३ औँ वार्षिकोत्सवका अवसरमा आगामी असार ९ गते हुने राष्ट्रिय कविता महोत्सव–२०७७ का लागि कविता आव्हान गरेको छ । इच्छुक कविले समसामयिक विषयमा लेखिएका १५० शब्दसम्मका
-बैकुण्ठ दाहाल बोसिय तत्व हो भाई कोरोना फ्याटिय तत्व पनि हो कोरोना भन्छन् त वलि डा .काका ढिलै भएनि हो पत्ता लाका । मास्क हैन भाई लाउनु रे चस्मा तातो
-बैकुण्ठ दाहाल जे थियो आश तिमि बाट हिजो निराश छन् आज तिम्रो ताउ देखेर । केटा केटि आए गुलेलि खेलाए मट्याङ्राको सत्यनास तिमिले देखाएउ रे हिजो नर्सिन्ह नाच । तिमिले
नारायण खनाल, मालारानी-३, अर्घाखाँची । (कविता) पचासौं हातहरुले उचाल्न नसकेको एउटा बिस्कुट राहत स्वरुप दिएको तस्बिर खिच्दै , एकधर्सो कपडामा झुम्मेका पचासौं मान्छे जो निमुखाको शरीर भेटाएर सेवाको ढोँग रच्न
बासु सर हरेक बिहान पाँच बजे घडीमा सेट गरेको घण्टीले मलाई जनाउ दिन्थ्यो अनि म जुरुक्क उठ्थे पुसको पारीलो जाडोमा पनि र खुरुक्क जुट्थे आफ्नो बन्दोवस्तिको लागि किनकी मलाई
नारायण खनाल, मालारानी–३, अर्घाखाँची । (कविता) संसार क्वाम्मै निल्ने आँटले संसार भर आफ्नो नाम चम्काउन संक्रमणको महान लक्ष्य लिइ जन्मिएको भाइरस (कोभिड–१९) संसार क्षतविक्षत पार्ने सुरमा छ मानव अस्तित्व
कुमार श्रेष्ठ, बाँके जुन कामका लागि आएको हो त्यही गरेर जानु’, बस्त्र खोल्दै नेपाली युवतीले रिसाउँदै भनिन्– ‘कुरासुरा गर्दिनँ, थाहा पाए भने पिट्छन्।’ कोठीमा केटाहरू किन जान्छन्, उनलाई सम्झाउनुपर्दैनथ्यो। बिहे
नारायण खनाल, मालारानी-३, अर्घाखाँची । (कविता) वेखवर अभिभावकका निश्चिन्त सुस्केराहरूसँगै अतृप्त आत्मा बोकेर आएका कलिला मनहरुमा चेतनाको राँको बालिरहेको म कथित असभ्य शहरमा बसेर सगरमाथा भन्दा अग्ला अहम् गर्नेहरुलाई रङ
