अहिलेको सरकार सञ्चालन भएको थुप्रै समय भइसकेको छ। विगतका दिनहरूमा नौ–नौ महिनामा सरकार परिवर्तन हुने र कुनै पनि ठोस योजना लागू नहुने हाम्रो देशमा स्थिर सरकार आएपछि सरकार आफूले थालेको
प्रचण्ड कार्यकारी राष्ट्रपति बन्ने चर्चा नयाँ होइन। यो पुरानो हो। अहिले पार्टीको अध्यक्षमा पूरै अधिकार पाएका प्रचण्डले आफू कार्यकारी अधिकारसहितको प्रत्यक्ष राष्ट्रपति बन्ने महत्वाकांक्षा अझै पनि राखेका छन्। तत्कालीन नेकपा
विवाद हुन्छ। झगडा पनि गरिन्छ। तर त्यस झगडाले सकारात्मक प्रभाव पारेको छ या नकारात्मक भन्ने आफैंले केलाउनुपर्छ। यदि झगडा नकारात्मक विषयको छ भने त्यसलाई तत्कालै बन्द गर्नुपर्छ। भारतको नयाँ नक्सामा
राजनीतिमा मिसन केन्द्रित राजनीति सत्ता र शक्ति केन्द्रित राजनीतिमा रुपान्तरणका क्रममा नीतिभन्दा शक्ति र सत्ता प्रधान भयो। नेपाल राजतन्त्रबाट संवैधानिक राजतन्त्र र गणतन्त्रमा आइपुग्दा पनि राजनीतिक संस्कार र चरित्रमा खासै
जंगली जनावरले खेतबारीमा लगाएको बाली खाएर सखाप पार्छ। जनताले के खाने ? सरकारले कृषिप्रधान देश भनेर नाक फुलाउँदै हिँड्ने तर बाँदरले लगाएको अन्नबाली सबै सखाप पारिदिने। यही सरकार कृषिमा नयाँ
भारतको नयाँ दिल्लीमा भएको प्रदूषण संकटसँगै हामी नेपाली पनि मुक्त रहने अवस्था छैन। हाम्रो संघीय राजधानी काठमाडौँ त अझ एउटा खाल्डो हो। यहाँको बाक्लो मानवबस्ती, शहरीकरणको चाप र अव्यवस्थित विकासका
सामाजिक सञ्जाल समाजका विभिन्न आयामसँग मानिसलाई जोड्ने प्रयासका खातिर सिर्जित प्रविधिको विकसित रूप हो। जसको फरक–फरक स्वरूपमा आएका फेसबुक, ट्विटर, इन्स्ट्राग्राम, युट्युबलाई अधिकले स्वतस्फूर्त आत्मसात् गरे। आंशिकले बाध्यकारीरूपमा स्वीकार गरे।
दान दिने चलन हराउँदो छ। अन्नदान, मुठीदान, गाईदान, श्रमदान, रक्तदानभन्दा आजकालका मानिसहरू बिच्किए जस्ता लाग्छन्। अधिकांशमा दानको भावना स्खलित छ। कतिपय दान पुण्यमा आधारित छ भने कतिपय दान सामाजिक उत्तरदायित्व,
निष्ठावान् मानिस किन यति दुर्लभ ? खोज्न नसकेको कि भेटाउन। देख्न नसकेको कि निष्ठा भएको प्रमाणित गर्न। सामान्य मानिसहरू ठूला पद, प्रतिष्ठा बोकेका मानिसहरू अझ बढी त्यो निष्ठाको खोजी गर्छन्,
हामी सधैँ अन्धविश्वास, नकारात्मक सोच र नेतालाई मात्र गाली गर्छौं। यसले न त नेताहरू बदलिन्छन्, न मुलुक द्रुत विकासमा जान्छ। राजतन्त्रपछि अहिलेसम्मको अवस्थालाई हेर्दा देशमा विकास नभएको होइन। तैपनि जति
गत शुक्रबार प्रकाशित ‘रुसी राष्ट्रपति पुटिन नेपाल आउँदै’ शीर्षकको समाचारले मलाई प्रभावित बनायो। भर्खरै नेपाल भ्रमण सकेर फर्केका शक्तिशाली चिनिया राष्ट्रपति सी जिनफिङको चर्चा सेलाउन नपाउँदै मलाई यो सुन्दा गर्व
भनिन्छ, कुनै पनि देशमा एउटा क्रान्ति भइसकेपछि अर्को क्रान्ति तुरुन्त हुँदैन। यो क्रान्तिको नियम नै हो। तर क्रान्ति भएर सत्ता परिवर्तन भएको देशमा निकै लामो समयसम्म व्यापक असन्तुष्टि, प्रतिशोध र
मुलुकमा स्थानीय जनप्रतिनिधि आएपछि जनताले विगतमा भोग्दै आएको समस्या समाधान हुन्छ भन्ने सोचमा तुषारापात भएको छ। हिजोभन्दा आज झन् बढी प्रदूषणको मात्रा बढ्दै गएको छ। काठमाडौं महानगरपालिकालगायत राजधानीका कुनै पनि
प्रधानमन्त्री केपी ओलीले भ्रष्टाचार नियन्त्रण गर्न शून्य सहनशीलता अपनाउने बताइरहँदा विभिन्न सरकारी अड्डामा खुलेयाम बार्गेनिङ चल्ने गरेको देखिन्छ। नेपाल विकासमा निकै पछाडि पर्नुमा भ्रष्टाचार मुख्य कारण हो भन्न कुनै शंकोच
जिल्लाको पश्चिम क्षेत्रको राजनीति अलि भिन्न छ। स–सानो विषयलाई अतिरञ्जनापूर्ण बनाइन्छ। अर्को लामो समय देखिएको पश्चिमको पीडा के छ भने, भौगोलिकरुपले दुर्गम छ। राजनीतिक, सामाजिक लगायतका अनेक अवसरहरूमा उपेक्षित छ।
नोभेम्बर १, २०१९ मा अमेरिकाको विदेश मन्त्रालयले एउटा रिपोर्ट सार्वजनिक गर्यो। नियमित कार्यतालिकाअनुसार प्रकाशित ‘कन्ट्री रिपोर्ट्स अन टेरोरिजम– २०१८’ नामक प्रतिवेदनको एउटा अंशले नेपाललाई आतंकवादको खतरनाक बिन्दुमा रहेको चित्रण गरेको
सरकारले २० लाख पर्यटक भित्र्याउने लक्ष्यका साथ ‘भ्रमण वर्ष २०२०’ घोषणा गरेको छ। नेपाल भौगोलिक हिसाबले विश्वकै महत्वपूर्ण पर्यटकीय गन्तव्य हो। किनभने, यो भूमि विविध पर्यटकीय सम्पदाका कारण विश्वमाझ प्रसिद्ध
असल शिक्षकको पहिलो पहिचान प्रभावकारी कक्षा व्यवस्थापन हो। एउटा शिक्षक विद्यार्थीलाई पढाउँछु भनेर कक्षाभित्र प्रवेश गरेपछि ननिस्कँदासम्मको करिब ४५ मिनेटको कक्षाभित्रको व्यवस्थापनलाई नै खासमा यहाँ कक्षा व्यवस्थापन भन्न खोजिएको हो।
हामी अध्ययन गर्छौं, पढ्छौं। अनि भनिन्छ, मानिस चेतनशील प्राणी हो, बौद्धिक प्राणी हो। तर अहिले अध्ययनको अर्थ कोरा ज्ञानमा सीमित छ। व्यावहारिक शिक्षाको हाहाकार छ। पढेर मात्रै केही अर्थ राख्दैन।
दोलखाको सिंगटी बजार क्षेत्र भएर बग्ने तामाकोशी नदी किनारमा अस्पताल तथा फार्मेसीबाट निस्किएको औषधिजन्य फोहोर जथाभावी फालिएको समाचारले दुखित तुल्यायो। हिमालबाट आएको कन्चन पानीमा यसरी औषधिजन्य फोहोर फाल्दा नदीको पानी