जवानी र पानी



-अंगुरकुमार दाहाल

म पानी बनेथें पहिलो नजरमा
तिमीले छुटायौ पसिना शरीरमा
झुकाएर आँखा जसै मुस्कुरायौ
तिमी चाँदनीझैं मभित्रै उदायौ

न वाक्य फुटेथ्यो दुवै स्तब्ध हामी
त्यही मौनतामा बगेथ्यो जवानी
जसै चार आँखा भए साथसाथ
दुवैमा चढेथ्यो नशायुक्त मात

र, पानी बगेझैं बग्यो जिन्दगानी
भयौं साथसाथै छ एकै सिरानी
कतिसम्म टिक्ला यो प्यारो कहानी
भरै हुन्न भन्छन् जवानी र पानी

 

प्रतिक्रिया दिनुहोस्